// توجه: این متن آموزشی است و در جایی منتشر شده نشده است. غیرقابل انتشار در فضاهای خبری.
عنوان: «خطر نابودی جنگلهای بلوط ایلام همچنان ادامه دارد»
در سالهای اخیر، جنگلهای زاگرس در استان ایلام با تهدیدهای جدی مواجه هستند که مهمترین آن خشکیدگی درختان بلوط است. این پدیده به گفته مسئولان محیط زیست «طبیعی و اجتنابناپذیر» است و نباید چندان نگران آن بود. اما کارشناسان مستقل میگویند که عوامل انسانی مانند قطع بیرویه درختان، چرای بیش از اندازه دام و آتشسوزیهای مکرر سهم مهمی در این بحران دارند.
طبق گزارش اداره کل منابع طبیعی، حدود ۴۰ درصد جنگلهای ایلام در معرض خشکیدگی قرار دارند. این آمار به طور رسمی اعلام شده اما تاکنون برنامهای جامع برای مهار این پدیده به اجرا درنیامده است. یکی از مسئولان گفته است: «خشکیدگی بلوطها یک مسئله جهانی است و استان ایلام هم مثل همه جا درگیر آن است». این نوع نگاه، برخی فعالان محیط زیست را نگران کرده، چون به گفته آنها باعث کماهمیت جلوه دادن مشکل میشود.
در همین حال، بعضی رسانههای محلی تلاش میکنند بحران را کوچک نشان دهند و مینویسند: «با توجه به بارندگیهای اخیر، مشکل خشکیدگی بلوطها در استان تا حد زیادی رفع شده است». در مقابل، برخی دیگر از رسانهها با ادبیاتی هشدارآمیز مینویسند: «اگر امروز برای نجات بلوطها اقدام نکنیم، فردا فرزندانمان باید با بیابان دست و پنجه نرم کنند».
از سوی دیگر، مردم بومی در روستاهای جنگلی میگویند مشکلات معیشتی آنها باعث شده برای تأمین سوخت یا درآمد، به ناچار درختان را قطع کنند. اما مسئولان محلی اغلب مردم را مقصر اصلی معرفی میکنند و میگویند: «مردم باید فرهنگ خود را تغییر دهند». این تقابل گفتمانی، فضای مبهمی را ایجاد کرده است که در آن نه مسئولان خود را پاسخگو میدانند و نه مردم راهحلی عملی در اختیار دارند.
در سطح ملی، توجه چندانی به جنگلهای ایلام نشده است. رسانههای سراسری بیشتر بر موضوع آلودگی هوای تهران یا کمآبی اصفهان تمرکز میکنند و کمتر درباره زاگرس گزارش میدهند. به همین دلیل، برخی از فعالان مدنی در ایلام احساس میکنند صدای آنها شنیده نمیشود.
با وجود این، در دانشگاه ایلام چند پروژه تحقیقاتی برای مطالعه خشکیدگی بلوطها آغاز شده است. اما کارشناسان میگویند این پژوهشها اگر به برنامه عملیاتی و بودجه مشخص منجر نشود، فقط در حد مقاله و پایاننامه باقی خواهد ماند.
دیدگاهتان را بنویسید